Preventie
De moderne geneeskunde begint meer en meer een preventieve geneeskunde te worden. Ook inzake borstkanker is hier de laatste jaren, met de ontdekking van het BRCA-gen, een shift gekomen naar preventie. Ondertussen zijn meerdere genen ontdekt alsook meerdere risicofactoren beschreven. Afhankelijk van beide kan een gepersonaliseerde screeningsstrategie gekozen worden. Het is daarom belangrijk om deze risico- en genetische factoren te begrijpen.
Diagnose
Ik kreeg de diagnose kanker... Deze website is een portaal die u en uw naasten zal helpen om persoonlijke informatie en antwoorden te vinden voor uw probleem.
Deze website moet een houvast en steun zijn voor patiënten op weg naar herstel en een beter leven.
Het "Diagnose" gedeelte van onze website is opgesteld in twee belangrijke delen. Ten eerste zorgen we in "Anatomie en Fysiologie" voor een basiskennis van de borst. In het tweede deel "Tumoren en aandoeningen" gaan we dieper in op alles wat met aandoeningen van de borst te maken heeft.
Verder wensen wij vrouwen te informeren die zich afvragen of zij wel een borstprobleem hebben, maar daarvoor nog niet onmiddellijk hun arts willen consulteren. Kennis en informatie kunnen dikwijls een onmiddellijke geruststelling betekenen indien de vrouw zelf in staat is het probleem te onderkennen en inziet dat hier geen specifieke behandeling voor noodzakelijk is. Anderzijds trachten we ook vrouwen te informeren bij wie wel degelijk een ernstig borstprobleem is vastgesteld, zoals bijvoorbeeld een kwaadaardige aandoening, en die goed voorbereid naar hun arts willen stappen.
Behandeling
Bij de behandeling van een borstkanker hoort meteen ook een keuze gemaakt te worden rondom de reconstructie. Er is geen fundamenteler doel van onze Stichting dan deze awareness bij de patiënten en oncologische chirurgen te brengen. Door vooraf een geïnformeerde beslissing te nemen, blazen we geen bruggen op voor een latere reconstructie zonder hierbij het oncologische aspect uit het oog te verliezen. Uiteraard primeert de overleving en zal de beslissing van de oncologische chirurg altijd voorgaan.
Op de pagina "Beslissen" staat alle informatie die u kan verwachten tijdens een eerste consultatie alvorens u de tumor laat verwijderen. Deze pagina is zeer uitgebreid en uw plastisch chirurg zal enkel die informatie vermelden die voor uw persoonlijke situatie toepasbaar is.
"Verwijderen van de tumor" vertelt het verhaal van de operatie zelf. Dit is de belangrijkste operatie want een goede wegname van de tumor is en blijft het belangrijkste. We leiden u door de verschillende vormen van wegname. Deze beslissing wordt vaak voor u genomen door een multidisciplinair team van oncologen, radiologen, pathologen, radiotherapeuten, borstverpleegkundigen, gynaecologen, oncologische chirurgen en plastische chirurgen.
In het deel "Borstreconstructie" staat alle informatie en illustratie van de verschillende soorten reconstructie met bijhorende stappen.
Revalidatie
Wie behandeld is voor kanker heeft vaak een lange periode nodig om te herstellen.
Kanker is een ingrijpende ziekte met een zware behandeling. Vaak kampen mensen nadien met psychosociale en/of lichamelijke problemen zoals stress, angst, extreme vermoeidheid, pijnlijke gewrichten, een verminderde conditie, lymfoedeem… Dit kan een grote invloed hebben op het algemeen welzijn.
Er zijn revalidatieprogramma’s die worden aangeboden door de meeste ziekenhuizen. We behandelen hier een aantal grote thema’s.
Quality of life
De levenskwaliteit is een belangrijke factor bij het omgaan met borstkanker. Daarom is het belangrijk om coping-mechanismen te vinden die werken, en die zullen van patiënt tot patiënt verschillen. Voor sommigen kan dat zijn: plezier vinden in activiteiten die zij voor de diagnose deden, tijd nemen om te genieten, vrijwilligerswerk doen, lichaamsbeweging... Van het grootste belang is dat studies hebben aangetoond dat het accepteren van de ziekte als een deel van iemands leven een sleutel is tot effectieve verwerking, evenals het focussen op mentale kracht om de patiënt in staat te stellen verder te gaan met het leven. In dit gedeelte behandelen we enkele onderwerpen die patiënten tijdens en na de behandeling ervaren en geven we informatie om deze aan te pakken.
Blog 5 Pia Naber
01 April 2025 in NieuwsLevenslust Speech || Wandelcoaching
Blog Pia Naber -01/04/2025
Diagnose: 06-05-2022
Rechter Mama
cT2N1 graad III
ERpos & PRpos
Premenopauzaal
Geboortejaar 1978

Feest en speech
Wat zeg je tegen mensen die je een jaar lang hebben gesteund en met je mee hebben geleefd? Met wekelijkse kaarten, bloemen, bomen om tegenaan te schoppen, servies om kapot te gooien, ballonnen, boeken, eten, aandacht, duimpjes, smileys, spontane bezoekjes, armbandjes, flessen champagne, adviezen, mooie teksten, muziek lijsten en zo kan ik doorgaan….
Het is overweldigend!
Wat zeg je tegen vrienden die meer zijn dan vrienden. Tegen familie die nog meer familie worden en die je altijd overal voelt ook al zijn ze er niet fysiek. Tegen vrienden in wording die uit het niks de relatie verstevigen. Tegen mensen die je maar een beetje kent en toch van heel veel waarde zijn op het moment dat je huilend in het ziekenhuis staat. Tegen mensen die ineens verschijnen omdat ze in hetzelfde schuitje zitten of zaten en je een hart onder de riem willen steken: mijn zogeheten kanker vriendinnen. Wat zeg je tegen kinderen groot en klein die ineens geconfronteerd worden met dood. En wat zeggen zij tegen mij?
Mama ga je dood?
‘Mama ga je dood?’ ‘Vandaag niet’, zie ik tegen mijn jongste dochter. ‘Mama, ik snap best dat je me mist, maar ga iets leuks doen en dan ben ik voor je het weet weer thuis.’ Dat schreef mijn oudste dochter op een papiertje, wat ik kon openmaken toen ze samen met Opa en Oma op vakantie gingen in Italië. ‘Komt goed, Pia…’ appte mijn jongste zoon (waarvan je moet weten dat hij niet mijn biologische zoon is, maar des te meer besefte ik nu dat het ook mijn zoon is). De oudste liet ‘t vaak weten op een andere manier: stilzwijgend het initiatief nemend om de hond uit te laten, leuke dingen doen met zijn zusjes.
Wat zeg je tegen je ouders, als je zelf weet hoe het voelt om een ouder te zijn. ‘Mama, ik heb t enorm gewaardeerd dat je heel rustig reageerde toen ik het nieuws vertelde: ‘Gut, wat een vervelend nieuws, Pia.’’ Samen met papa hebben jullie een wezenlijke rol gespeeld in deze rit die ik, of eigenlijk mijn hele gezin, heeft afgelegd. Zwijgzaam aanwezig zijn, goede gesprekken op de momenten dat het kon, bovenal voelde ik liefde, hoop en steun in mij, als persoon, als karakter, als jullie dochter, met als enige stip op de horizon: GENEZEN.
Steun
Ik kan zo bij iedereen iets benoemen wat me heeft geraakt en met name heeft gesteund. Steun die zo nodig is in een traject als dit! En wat ik anders ben gaan waarderen.


Jan, mijn man
Jan, mijn man, mijn mattie, mijn alleskunner, mijn partner, mijn zakenrelatie en ineens werd je ook mijn mantelzorger. Ik herinner me nog het moment dat je binnenkwam in de kamer waar de echo werd gemaakt, je stak eerst je bovenlijf om de hoek en we hadden 1 blik nodig. Gelijk gaf je steun, je kwam naast me staan, arm stevig om mij heen, terwijl ik daar nog met ontbloot bovenlijf zat te verteren wat ik net had gehoord. Je luisterde aandachtig en samen liepen we naar de kleedkamer. Ik kleedde me aan en zwijgzaam liepen we door de hallen van het ziekenhuis, ik hoorde en voelde niks. Jij bent direct alles en iedereen gaan bellen om ons leven tot stilstand te brengen.
Wat hebben wij aan elkaar weer bewezen dat we een team zijn: op alle fronten. Jij deed alles en ik deed mijn best. Het resulteerde in een enorme verbouwing die gewoon doorging, kinderen die gewoon doorgingen en verzorgd moesten worden en ook hele goede gesprekken over het leven, over kwaliteit van leven, over de bedoeling van leven en nog. Ik had de kanker, maar met het effect van de kanker hadden we allemaal te dealen…. en nu soms nog.
Levenslust Feest
Een collega zei tegen mij: ‘Er zijn twee momenten in je leven waarop iedereen er speciaal voor jou is: je bruiloft en je uitvaart. Ik vind het helemaal des Pias om daar een variant aan toe te voegen, namelijk “ik heb kanker verslagen feest “en iedereen is welkom.’
Wandelcoaching
Alle ziekenhuisactiviteiten zijn achter de rug, iedereen gaat weer ‘gewoon verder met zijn leven’…. en ik? Ik ga aan de slag met mijn inborst: Hoe kom ik in het reine met Pia 2.0 en hoe zorg ik ervoor dat Mevrouw de Angst mijn leven niet regeert en de Dood op afstand blijft. Na de zomer begint mijn traject met Mylene. Ze wil graag buiten wandelen in het bos. Handig, neem ik de hond gelijk mee en heb ik mijn stappen ook weer gezet…al is dat natuurlijk niet het doel.
Pia