Preventie
De moderne geneeskunde begint meer en meer een preventieve geneeskunde te worden. Ook inzake borstkanker is hier de laatste jaren, met de ontdekking van het BRCA-gen, een shift gekomen naar preventie. Ondertussen zijn meerdere genen ontdekt alsook meerdere risicofactoren beschreven. Afhankelijk van beide kan een gepersonaliseerde screeningsstrategie gekozen worden. Het is daarom belangrijk om deze risico- en genetische factoren te begrijpen.
Diagnose
Ik kreeg de diagnose kanker... Deze website is een portaal die u en uw naasten zal helpen om persoonlijke informatie en antwoorden te vinden voor uw probleem.
Deze website moet een houvast en steun zijn voor patiënten op weg naar herstel en een beter leven.
Het "Diagnose" gedeelte van onze website is opgesteld in twee belangrijke delen. Ten eerste zorgen we in "Anatomie en Fysiologie" voor een basiskennis van de borst. In het tweede deel "Tumoren en aandoeningen" gaan we dieper in op alles wat met aandoeningen van de borst te maken heeft.
Verder wensen wij vrouwen te informeren die zich afvragen of zij wel een borstprobleem hebben, maar daarvoor nog niet onmiddellijk hun arts willen consulteren. Kennis en informatie kunnen dikwijls een onmiddellijke geruststelling betekenen indien de vrouw zelf in staat is het probleem te onderkennen en inziet dat hier geen specifieke behandeling voor noodzakelijk is. Anderzijds trachten we ook vrouwen te informeren bij wie wel degelijk een ernstig borstprobleem is vastgesteld, zoals bijvoorbeeld een kwaadaardige aandoening, en die goed voorbereid naar hun arts willen stappen.
Behandeling
Bij de behandeling van een borstkanker hoort meteen ook een keuze gemaakt te worden rondom de reconstructie. Er is geen fundamenteler doel van onze Stichting dan deze awareness bij de patiënten en oncologische chirurgen te brengen. Door vooraf een geïnformeerde beslissing te nemen, blazen we geen bruggen op voor een latere reconstructie zonder hierbij het oncologische aspect uit het oog te verliezen. Uiteraard primeert de overleving en zal de beslissing van de oncologische chirurg altijd voorgaan.
Op de pagina "Beslissen" staat alle informatie die u kan verwachten tijdens een eerste consultatie alvorens u de tumor laat verwijderen. Deze pagina is zeer uitgebreid en uw plastisch chirurg zal enkel die informatie vermelden die voor uw persoonlijke situatie toepasbaar is.
"Verwijderen van de tumor" vertelt het verhaal van de operatie zelf. Dit is de belangrijkste operatie want een goede wegname van de tumor is en blijft het belangrijkste. We leiden u door de verschillende vormen van wegname. Deze beslissing wordt vaak voor u genomen door een multidisciplinair team van oncologen, radiologen, pathologen, radiotherapeuten, borstverpleegkundigen, gynaecologen, oncologische chirurgen en plastische chirurgen.
In het deel "Borstreconstructie" staat alle informatie en illustratie van de verschillende soorten reconstructie met bijhorende stappen.
Revalidatie
Wie behandeld is voor kanker heeft vaak een lange periode nodig om te herstellen.
Kanker is een ingrijpende ziekte met een zware behandeling. Vaak kampen mensen nadien met psychosociale en/of lichamelijke problemen zoals stress, angst, extreme vermoeidheid, pijnlijke gewrichten, een verminderde conditie, lymfoedeem… Dit kan een grote invloed hebben op het algemeen welzijn.
Er zijn revalidatieprogramma’s die worden aangeboden door de meeste ziekenhuizen. We behandelen hier een aantal grote thema’s.
Quality of life
De levenskwaliteit is een belangrijke factor bij het omgaan met borstkanker. Daarom is het belangrijk om coping-mechanismen te vinden die werken, en die zullen van patiënt tot patiënt verschillen. Voor sommigen kan dat zijn: plezier vinden in activiteiten die zij voor de diagnose deden, tijd nemen om te genieten, vrijwilligerswerk doen, lichaamsbeweging... Van het grootste belang is dat studies hebben aangetoond dat het accepteren van de ziekte als een deel van iemands leven een sleutel is tot effectieve verwerking, evenals het focussen op mentale kracht om de patiënt in staat te stellen verder te gaan met het leven. In dit gedeelte behandelen we enkele onderwerpen die patiënten tijdens en na de behandeling ervaren en geven we informatie om deze aan te pakken.
Timing van de reconstructie
Enige kennis over de timing van de borstreconstructie is ook belangrijk wanneer verschillende behandelingsmogelijkheden beschikbaar zijn.
Onmiddellijke of primaire reconstructie is geassocieerd met een veel lagere psychologische morbiditeit dan een uitgestelde reconstructie. Het aantal operatieve procedures en het anesthetica-verbruik zijn verminderd met een verkort ziekenhuisverblijf. Dit maakt een directe borstreconstructie comfortabeler voor de patiënte en bovendien is het ook aanzienlijk goedkoper. Verschillende recente studies hebben aangetoond dat er geen risico bestaat op vertraging van de verdere adjuvante behandeling.
Vertraagde of secundaire reconstructie wordt uitgevoerd ten minste zes maanden na de laatste adjuvante behandeling (bijvoorbeeld chemo- of radiotherapie). Tijdens deze periode zal gedetailleerde informatie over het type tumor, de stadiëring en de prognose beschikbaar zijn en heeft de patiënte de kans om haar plastisch chirurg en het type reconstructie te selecteren, en de procedure vervolgens te plannen.
Tertiaire reconstructie of een reconstructie na eerdere onsuccesvolle pogingen kan op elk moment worden uitgevoerd, afhankelijk van de toestand van de lokale weefsels.
Meerdere ingrepen
Ongeacht de indicatie, de gebruikte techniek of de timing van een borstreconstructie, het eindresultaat betreft steeds meer dan één enkele chirurgische ingreep.
Traditioneel wordt bij de eerste operatie lokaal of verder gelegen weefsel verplaatst om een borst te creëren met een vorm en volume gelijkaardig aan die van de andere borst. We trachten de klassieke beginselen van de beeldhouwkunst te volgen: een blok materiaal, in dit geval vet, wordt op een platform geplaatst, de borstwand. Tijdens de eerste operatie streeft men er dus naar een "basisvorm” te maken door het verplaatsen van een groot stuk weefsel. Dit weefsel zal dus gelijkend zijn op een borst maar de uiteindelijke vorm en volume zullen nog niet bereikt zijn. Initieel zal men zo’n 10-15% extra weefsel inplanten, wat vervolgens toelaat om kleine hoeveelheden vet te verwijderen tijdens een tweede ingreep.
De tweede operatie vindt ongeveer zes maanden na de eerste operatie plaats. Het getransplanteerde weefsel heeft intussen het effect van de zwaartekracht ervaren, verkreeg een meer natuurlijke vorm en bevindt zich op zijn definitieve rustpositie ter hoogte van de borstwand. Onder lokale of algemene verdoving wordt vervolgens een tweede chirurgische ingreep uitgevoerd om de symmetrie tussen beide borsten te optimaliseren. Soms is het mogelijk een aanvaardbaar resultaat te bekomen na één enkele procedure. De meerderheid van de patiënten heeft echter behoefte aan een tweede operatie, aangezien het vrijwel onmogelijk om een perfect resultaat te bekomen na één enkele procedure. Symmetrie is het hoofddoel bij een tweede operatie en kan worden bereikt door een aanpassing van de gereconstrueerde borst of van de andere borst, of door een combinatie van beide mogelijkheden.
Aanpassingen ter hoogte van de gereconstrueerde borst omvatten tepelreconstructie, herziening van een litteken (indien nodig) of vorm- en volumewijzigingen. Wanneer we het volume aanpassen verkiezen we, opnieuw volgens de klassieke principes van de beeldhouwkunst, kleine hoeveelheden vet en huidoverschot te verwijderen aan de hand van relatief eenvoudige technieken zoals directe excisie en/of liposuctie, in plaats van extra weefsel toe te voegen. Deze laatste omvat immers meer complexe technieken zoals lipofilling of het verplaatsten van lokale weefsels.
Vormaanpassingen kunnen bereikt worden aan de hand van herpositionering en/of rotatie van de flap. Ook kan een huidresectie en een correctie van de infra-mammaire plooi of een andere grens van de borstreconstructie het esthetisch resultaat verbeteren. Meer en meer kunnen kleine vormveranderingen bereikt worden gebruik makend van minder invasieve technieken. Bijvoorbeeld het verwijderen van vet op een bepaalde plaats door liposuctie en ditzelfde vet inspuiten in een ander gebied door lipofilling. Bovendien maakt deze minder invasieve chirurgie een sneller herstel van de patiënt mogelijk.
De andere, natuurlijke borst kan ook aangepast worden door een borstvergroting, een borstverkleining of een borstlift (mastopexie). Soms is ook een profylactische mastectomie met of zonder borstreconstructie nodig.
In werkelijkheid is het niet altijd gemakkelijk om een perfecte symmetrie tussen beide borsten verkrijgen en is het soms noodzakelijk om flapcorrecties of aanpassingen van de natuurlijke borst te herhalen. Deze kleine esthetische ingrepen worden afgestemd op het individu en vinden bijna altijd plaats onder lokale verdoving. Zij worden soms herhaaldelijk uitgevoerd totdat de patiënt tevreden is met het resultaat, hoewel de verwachtingen realistisch dienen te zijn. De gedachten en de opinie van de chirurg zijn uiteraard belangrijk, maar ondergeschikt aan de wensen van de patiënt.
Tijdens de derde operatie, drie maanden na de laatste corrigerende ingreep uitgevoerd, tatoeëert men een nieuwe tepel met tepelhof. Een reconstructie van het tepelhof met huidtransplantaties wordt niet meer uitgevoerd aangezien de resultaten niet beter zijn dan deze van een eenvoudige tatoeage. Omdat onze ogen erg gevoelig zijn voor kleurverschillen, gaat de voorkeur uit naar het tatoeëren van beide borsten waarbij men ook de kleur wijzigt van het normale tepel-tepelhofcomplex van de natuurlijke borst, om zo het meest natuurlijke resultaat te bekomen. Helaas vervagen tatoeages echter na verloop van tijd en dienen deze mogelijks herhaald te worden.